Historia rasy

Prawdopodobnie rasa ta powstała dzięki tkaczom z Anglii i Szkocji którzy osiedlili się w XVIII wieku w hrabstwie Yorkshire. Z przywożonych ze sobą różnych ras terrierów wyhodowali oni odrębną własną rasę. Przodkami dzisiejszego yorka były takie rasy jak: Paisley, clydesdale, waterside, szkocki terier, skye terrier i manchester terrier. Nowa ras stała się tak popularna, że doprowadziła do wyparcia i zaniku niektórych ras będących przodkiem yorka. Słyszy się czasem opinie że dzięki swojej długiej, pięknej ,,sierści” służyły tkaczom do wycierania tłustych od pracy rąk. Budowa ówczesnego yorka była inna niż dzisiejszego – był on dłuższy i cięższy, ważył około 5-6 kg. Przez długi czas yorkom obcinano ogony, na szczęście proceder ten został niedawno zabroniony a przypuszcza się że tradycja ta była pozostałością po przepisach obowiązujących niegdyś w Anglii, gdzie obcinano ogon aby nie płacić podatku od luksusu za posiadanie psa, podatku bowiem nie musieli płacić ludzie mający psy użytkowe, którego znakiem rozpoznawczym był obcięty ogon. Yorki służyły także do zwalczania szczurów kopalniach , były psami myśliwskimi i polowały na drobna zwierzynę i gryzonie np.: króliki. Rasę uznano oficjalnie w 1886 roku, yorki miały wtedy kopiowane uszy, zabiegu tego zabroniono w 1895 roku. Rasa ta stała się bardzo popularna po II Wojnie Światowej i dziś jest jedna z najpopularniejszych na świecie.